<-------กรุณาเลือกชื่อเรื่อง--------> ถนนสายต้นยาง เวียงกุมกาม ดอกเอื้องบานที่ยางเนิ้ง ถนนสายประวัติศาสตร์มีชีวิต วัดแสนหลวง วัดเวฬุวัน วัดมงคลวนาราม วัดศรีโพธาราม วัดต้นเหียว วัดพระนอนป่าเก็ดถี่ วัดกู่เสือ

วัดต้นเหียว <05/10/48> วัดต้นเหียว ประวัติ วัดต้นเหียว ตั้งอยู่เลขที่ 2 หมู่ 6 ต.ยางเนิ้ง อ.สารภี จ.เชียงใหม่ ก่อ สร้างเมื่อประมาณ พ.ศ.2386 ภายในวัดปรากฏหลักฐานทางโบราณวัตถุคือหอพระไตรปิฏก หอธรรม วัตถุประสงค์เพื่อเป็นที่เก็บคัมภีร์ธรรมใบลาน หนังสือประวัติคำสอนและพระไตรปิฎก ซึ่งสันนิษฐานว่าหอพระไตรปิฏกหลังนี้สร้างขี้นพร้อมกับวัดต้นเหียว นอกจากนี้ทางวัดต้นเหียวยังเก็บหลักฐานทางโบราณวัตถุที่สำคัญไว้ได้แก่ของเก่าของวิหารหลังเก่า เช่นหน้าจั่ว กลองหลวง นาคกระตัน พ่อหลวงอุทัย หวลกาพย์ จะได้พูดถึงเรื่องวัตถุโบราณของวัดต้นเหียว หอ ธรรมหรือหอพระไตรปิฎก ปัจจุบันก็ยังคงมีอยู่ หอธรรมแห่งนี้สร้างมาเมื่อปี 2452 รวมแล้วมีอายุประมาณ 92 กว่าปี สิ่งที่จะเป็นโบราณวัตถุของเก่า ของวิหารหลังเก่า มี กลองหลวง หน้าจั่ว นาคกระตัน หอธรรม กลองหลวง เป็นกลองของทางภาคเหนือ ส่วนมากจะใช้ไม้ท่อนและไม้ซุงขนาดเชื่อง ๆ มาเจาะทะลวงให้กลวงทะลุถึงกัน แล้วควั่นให้คอดตรงกลาง ส่วนตอนปลายก็จะสลักให้เป็นลวดลาย สุดแต่จะเห็นว่าสวยงามจะเอาหนังวัวหรือหนังควายแห้งมาขูดให้บางแล้วนำมาขึงทึ่ปากกลอง ขึงให้แน่นแล้วใช้เอ็นหนังควายคาดทับ จากนั้นจะนำข้าวเหนียวที่นึ่งแล้วมาทุบจนเหนียวได้ที่ ผสมกับขี้เถ้าคลึงจนเข้ากันดีแล้ว นำมาถูบนแผ่นหนังที่หน้ากลอง ทาถูแต่เฉพาะตรงกลางเท่านั้น แล้วทิ้งไว้ให้แห้ง เมื่อแห้งแล้วหนังก็จะตึงเปรี้ยะ คนที่ตีกลองก็จะนำผ้าขาวม้าเก่า ๆ หรือผ้าที่ไม่ใช้แล้วมาพันมือให้หนาจนดูคล้ายกับนักมวยที่สวมนวมก่อนขึ้นชก คนที่ตีกลองต้องเป็นคนที่แข็งแรงล่ำสันข้อล่ำบึกบึน เพราะเวลาเหวี่ยงมือลงไปแต่ละครั้งจะต้องออกแรงมาก จะทำให้กลองมีเสียงดังกังวานไปไกล ฟังไพเราะ และเสียงมีอำนาจมาก ส่วนมากจะตีกลองหลวงในงานฉลอง เช่น งานปอยหลวง งานบวชนาคหรืองานเทศกาลต่าง ๆ เป็นต้น กลองหลวง วัตถุประสงค์ครั้งแรก เพื่อเป็นเครื่องบอกสัญญาณแจ้งเหตุ บอกเหตุ เพราะมีเสียงดังไปไกล วัดเป็นศูนย์รวมของศรัทธาชาวบ้าน เวลามีกิจกรรมประชุม หรือเกิดเหตุอาเภทภัย ทางวัดก็จะได้ตีกลองบอกเหตุ ศรัทธาชาวบ้านก็จะได้มาพร้อมกัน หน้าจั่ว เป็นของโบราณที่ได้รื้อถอนจากวิหารหลังเก่า ปัจจุบันเก็บไว้ที่ศาลา ซึ่งวิหารหลังเก่านั้นได้สร้างมาโดยประมาณ 63 ปี สร้างเมื่อปี 2482 ซึ่งได้มีผู้มาขอซื้อแต่ทางวัดไม่ยอมขายให้ใคร และได้มีแนวคิดว่าจะทำเป็นพิพิธภัณฑ์ของโบราณ นาคกระตัน เป็นไม้ค้ำยัน ซึ่งมีการแกะสลักเป็นรูปเทวดา รูปยักษ์ รูปนก รูปอื่น ๆ มากมาย บางอันจะแกะสลักเป็นรูปนาค ซึ่งนาคกระตันนั้นจะใช้สำหรับค้ำยันหน้าวิหาร ของวัด ซึ่งจะค้ำยันบริเวณตีนชายคาวัด แถว ๆ แป้นน้ำย้อย หอไตรหรือหอธรรม มีไว้สำหรับเก็บธรรม ธรรมใบลาน ของเก่า ตู้ธรรมโบราณก็ยังคงมีอยู่ ที่เทศน์ธรรม หอธรรมยังมีอยู่ หอธรรมสร้างก่อนวิหาร หอธรรมสร้างมาประมาณเมื่อปี พ.ศ.2452 ดังนั้นจะมีอายุ 92 ปี