ประวัติวัดกู่เสือ

ประวัติและความเป็นมา

               วัดกู่เสือ สร้างเมื่อ พ.ศ. 2405 เดิมชื่อว่า "บ้านปูเสื้อ" ตำนานเดิมเล่าว่า ก่อนการสร้างวัด ณ บริเวณนี้เคยตั้งอยู่ริมแม่น้ำปิงฝั่งตะวันตก ซึ่งเป็นที่พำนักของพ่อค้าและผู้คนที่เดินทางไปมาระหว่างเมืองเชียงใหม่และเมืองลำพูน มีพระธุดงค์รูปหนึ่งได้เดินทางมาพักที่แห่งนี้ ชาวบ้านต่างพากันมากราบไหว้ และนำภัตราหารมาถวาย เห็นว่าท่านไม่มีอะไรปูนั่ง จึงถอดเสื้อให้ปูนั่ง ต่อมาท่านได้นำชาวบ้านสร้างวัดขึ้นโดยตั้งชื่อว่า "วัดปูเสื้อ" ซึ่งที่ตั้งริมแม่น้ำปิงเป็นที่ราบลุ่มและอยู่ทางใต้ของเวียงกุมกาม ได้ถูกน้ำท่วมเป็นประจำ สันนิษฐานว่า ครั้งเมื่อน้ำท่วมเวียงกุมกาม วัดจึงถูกน้ำท่วมไปด้วย ประกอบกับเกิดศึกสงครามพม่า ทำให้วัดถูกทำลายและร้างไปหลายร้อยปี เมื่อมีคนอพยพมาตั้งถิ่นฐานใหม่ ก็ได้ไปเป็นศรัทธาวัดกู่ขาว ซึ่งอยู่ในบริเวณใกล้เคียง และเห็นว่าวัดปูเสื้อเดิมเหลือแต่ซากปรักหักพังยากเกินกว่าจะบูรณปฏิสังขรณ์ ทั้งยังคงเป็นที่ราบลุ่มอยู่ไกลถนนใหญ่ ชาวบ้านจึงพากันย้ายมาสร้างที่นี่ ต่อมาพบว่าบริเวณนี้มีกู่ร้าง (เจดีย์ร้าง) และวิหารเก่าอีกหลังหนึ่ง จึงได้ช่วยกันบูรณะสร้างวัดใหม่ โดยสร้างเจดีย์ครอบองค์เดิม รื้อวิหารเก่าแล้วสร้างใหม่ และเปลี่ยนชื่อใหม่ว่า "วัดกู่เสือ" ดังได้มีนิทานเล่าสู่กันฟังว่า มีเสือลำบากท้องแก่ตัวหนึ่งถูกนายพรานยิงมาจากบริเวณกู่แดงแล้วมาคลอดลูกใกล้กับกู่ร้างก่อนจะตายไป

วัดกู่เสือ พยัคฆาวนาราม

สถานที่ตั้ง

               ตั้งอยู่เลขที่ 227 หมู่ที่ 1 ตำบลยางเนิ้ง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ 3 ไร่ 3 งาน 28 ตารางวา