สถานีรถไฟสารภี ความงดงามจากอดีตถึงปัจจุบัน

               สถานีรถไฟสารภี ตั้งอยู่ตำบลยางเนิ้ง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ สร้างขึ้นเมื่อสมัยราชการที่ 6 โดยเปิดให้ใช้บริการวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2469 แต่เดิมก่อนใช้ชื่อว่า "สถานีรถไฟป่ายางเลิ้ง" จนปีพุทธศักราช 2503 ได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น "สถานีรถไฟสารภี" จนมาถึงปัจจุบัน เหตุผลที่เปลี่ยนชื่อมาเป็นสถานีรถไฟสารภีนี้ก็เพราะเป็นชื่อที่ไม่เหมาะสมและตรงกับความเป็นจริง คำว่าป่ายางเลิ้งก็ไม่มีชื่อหมู่บ้านหรือตำบลอยู่ในเขตพื้นที่อำเภอสารภี ทำให้ผู้โดยสารรถไฟไม่ได้รับความสะดวกหลายประการเช่น ผู้โดยสารที่อยู่ห่างไกลต้องการโดยสารรถไฟไปลงสถานีรถไฟสารภีแต่ไม่รู้ว่าจะไปลงที่ไหน เป็นต้น โดยสถานีรถไฟนี้ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเป็นสถานีที่ใช้สำหรับสับรางรถไฟ ขาขึ้นและขาลงให้กับสถานีรถไฟเชียงใหม่ ส่วนตัวสถานีรถไฟสารภีนี้จะเป็นอาคารไม้ชั้นเดียว ทาสีไข่อ่อน ๆ สลับสีน้ำตาล เพดานไม้สีชมพู ทำให้อาคารดูสวยงาม ตัวอาคารนั้นจะแบ่งออกเป็น 2 ส่วนคือ ส่วนตัวอาคารและส่วนชานชาลา ส่วนตัวอาคารจะยังคงรักษาสถาปัตยกรรมแบบดั่งเดิมตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6 เอาไว้ หลังคาแบบปันหย่าหลังจั่ว ช่องลมระแนงไม้ตีทแยง บานประตูหน้าต่างไม้แบบเก่า ส่วนชานชาลามีความยาว 200 เมตร ประดับประดาไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์และต้นสนยุโรป ภายในสถานีรถไฟสารภี จะมีข้าวของเครื่องใช้แบบสมัยดั่งเดิมในอดีตเก็บรักษาไว้ โดยภาพรวมของสถานีแล้วจะยังคงอนุรักษ์และยังเก็บเรื่องราวต่าง ๆ ในสมัยรัชการที่ 6 เอาไว้ ทำให้ไม่แปลกใจเลยว่า สถานีรถไฟแห่งนี้จะดูขลังเต็มเปี่ยมไปด้วยความทรงจำต่าง ๆ ในสมัยนั้น นอกจากตัวอาคารที่สวยงามแล้วบริเวณรอบ ๆ สถานีก็ยังมีบ้านพักนายสถานีแบบดั่งเดิมไว้ให้ชมอีกด้วย